ما و کرونا

چکیده

«ترس آن بیخی است که خرافات از آن برمی جوشد، می پاید و تغذیه می شود» (اسپینوزا، رساله‌ی الهیاتی-سیاسی)

فضا بوی مرگ نمی‌دهد، بوی ترس می‌دهد. وحشت از بیماری را می‌شود در همه جا احساس کرد. از گسترش روزافزون ماسک‌ها گرفته تا خلوت شدن تدریجیِ معابر و لغو شدن اجتماعاتِ “غیرضروری!”. در میان بی‌اعتمادی کامل به یک سیستم ناصادق و ناکارآمد و نیز فروپاشی اعتماد اجتماعی، انسان‌ها خود را تنها حامی خودشان می‌پندارند. اینجا اصالت با فردیت و اصل بقاست: تجربه‌ای شبیه “وضع طبیعیِ” هابز. هر انسان به دیگری به مثابه‌ی تهدید می‌نگرد. امروز در ایران، ایده‌ی “انسان گرگ انسان” به وضوح قابل مشاهده است.

برای خواندن ادامه مطلب و دانلود فایل آن بر روی این لینک کلیک کنید.