عنوان اثر | نقادی نقل عقل محض |
نویسندگان | فردریش نیچه، هنری سیجویک، رابرت استرن، سوزان مندوس، هنری آلیسون، لوشلان چیپمن، جی روزنبرگ و استیو بین |
مترجمان | مهدی محمدی اصل و محمدمهدی اردبیلی |
ناشر | بیدگل |
تاریخ چاپ اول | 1391 |
تعداد صفحات | 212 |
کتاب مشتمل بر هشت متن از هشت نویسنده است که به تحلیل واکاوی یا نقد مفاهیم محوری کتاب نقد عقل محض کانت می پردازد. هرکدام از این متون از یک کتاب یا مقالهی معتبر استخراج شده و پس از ذکر پیشگفتار اجامالی گردآورندان در باب فلسفهی نظری کانت، با ترتیبی خاص در قالب یک کتاب واحد ساماندهی و بازچینی شده اند.
- فصل نخست کهنقش مقدمه را ایقا می کند از کتاب رابرت استرن با عنوان هگل، کانت و ساختار ابژه، استخراج شده است.
- فصل دوم به بررسی مفهوم نفس یا «خود» و تمایز منِ تجربی و منِ استعلایی نزد کانت میپردازد.
- فصل سوم به این مساله اختصاص دارد که کانت چگونه برای نجات مابعدالطبیعه از انتقادات، به نحوی نوآورانه از تمایز میان احکام تالیفی و تحلیلی بهره میبرد.
- فصل چهارم استنتاج استعلایی مشهور کانت را مورد بازنگری قرار می دهد.
- در فصل پنجم، هنری سیجویک به نقد استدلال های کانت در باب پیشینی بودن زمان و مکان می پردازد.
- فصل ششم، به بحث درباره ی پاسخ کانت به ایرادات هیوم علیه علیت اختصاص دارد.
- در فصل هفتم نگارنده کوشیده است تا با ارتجاعات متعدد به آثار کانت، تصویری نسبتا جامع و یکپارچه از شی فی نفسهی کانتی به دست داده و آن را مورد نقادی قرار دهد.
- در همین راستا، فصل آخر کتاب نیز با عنوان «شی فی نفسه و نمود» از کتاب ارادهی معطوف به قدرت قردریش نیچه استخراج شده است که شدیدترین حملات و انتقادات را عله این آموزه ی کانتی به طور خاص و فلسفه ی نقادی کانت به طور عام وارد می سازد.